Half april gingen we met de zaadjes aan de slag en tijm was het eerste zaad dat ontkiemde. De andere zaadjes waren onzichtbaar, ze zaten lekker warm in de keuken, onder de aarde, bij het raam. Elke dag werd er gekeken of de aarde nog wel vochtig was. En de potjes werden trouw van de keuken naar de woonkamer gedragen, afhankelijk van waar de zon op de ramen scheen.
Maar toen gebeurde het, de eerste sprietjes van de Tijm werden zichtbaar! In de potjes van de meloenen gebeurde nog niets. Maar een dag of vijf, zes later kwam er wel een Courgetteblaadje boven de grond. En...de Tijm groeide snel!
Nu is het wachten tot de plantjes groot en stevig genoeg zijn om buiten geplant te worden, in de moestuin. Dat kun je pas doen als na half mei de IJsheiligen geweest zijn. Daarmee wordt bedoeld dat de grens om zaailingen buiten te planten is getrokken op half mei, dan is de kans op nachtvorst voorbij.
Het is na de ijsheiligen als we deze foto's maken, de plantjes zijn heel goed gegroeid! (Alleen het zaad van de meloenen heeft niets gedaan, dat is dus helaas mislukt) In principe zouden de plantjes nu al even buiten kunnen staan.
Maar doordat we nog steeds veel (naakt)slakken in de moestuin hebben (er is helaas niemand doodgevroren in de afgelopen winter) moeten we eerst koperband om de moestuinbak vastmaken. Daar gaan we zo snel mogelijk even tijd voor maken.
Dus in ons volgende blog staan alle plantjes zeker buiten en vertellen we je er alles over!